اکوکاردیوگرافی یک ابزار کلیدی برای ارزیابی ساختار و عملکرد قلب به شمار می‌رود. تکنولوژی اکوکاردیوگرافی چهار بعدی با ایجاد تصویر زنده از ساختارهای قلب، تحولات زیادی را در روند تشخیص بیماری های قلبی ایجاد کرده است. پیشرفت‌هایی که در حوزه اکوکاردیوگرافی سه بعدی و چهار بعدی ایجاد شده است، این امکان را فراهم کرده است که بتوان اکوکاردیوگرافی را به صورت چهار بعدی هم از طریق اکوکاردیوگرافی قفسه سینه (Transthoracic) و هم اکو مری (Transesophageal) انجام داد.

برخلاف اکوکاردیوگرافی دو بعدی که داده های جمع آوری شده از مبدل، به صورت تصاویر دو بعدی روی یک صفحه مشخص می شوند، در اکوکاردیوگرافی سه بعدی داده ها از بعد سوم برخوردار هستند و تصاویر حجم داری را ایجاد می کنند. در تصاویر سه بعدی با استفاده از ژرفانمایی (Perspective)، نورپردازی موضعی (Light casting) و کدگذاری رنگ ها (Color coding) حس ایجاد عمق، مشاهده سه بعدی و واقعی بودن در تصاویر ایجاد می شود.

تصویر سه بعدی هر بخش دلخواه قلب را می توان تنظیم کرد و آن بخش را از جهت های مختلف مشاهده کرد. تصویر اکوکاردیوگرافی به دو صورت ممکن است تهیه شود: استاتیک و دینامیک. تصویر سه بعدی در حال حرکت یا دینامیک، به عنوان تصویر چهار بعدی در نظر گرفته می شود؛ زیرا زمان به عنوان بعد چهارم به تصویر سه بعدی اضافه شده است. استفاده از تکنولوژی جدید به کار رفته در اکوکاردیوگرافی چهار بعدی، محدودیت های روش های قبلی را برطرف می کند و می توان تصاویر سه بعدی را به صورت زنده و Real-time مشاهده کرد.

دستگاه پیشرفته اکوکاردیوگرافی چهار بعدی، با استفاده از یک نرم افزار تحلیلی دقیق، داده ها و تصاویر ورودی را بازسازی می کند و ساختار بخش های قلب را با جزئیات نمایش می دهد. بررسی ساختار دریچه میترال و ارزیابی عملکرد بطن چپ به صورت کمی، از جمله اطلاعات ارزشمندی هستند که تصاویر بازسازی شده حاصل از اکوکاردیوگرافی چهار بعدی، در اختیار فوق تخصص اکوکاردیوگرافی قرار می دهد.

 

دکتر فاطمه عباسیان متخصص قلب و عروق و فوق تخصص اکوکاردیوگرافی