خطرات احتمالی استرس تست
تست‌های استرس، عموماً بی‌خطر هستند، چرا که در یک محیط کنترل شده و تحت نظارت یک پزشک متخصص انجام می شوند. با این حال، برخی از خطرات نادر عبارتند از: درد قفسه سینه، غش کردن، حمله قلبی و ضربان قلب نامنظم
با این حال، خطر تجربه هر یک از این واکنش ها در طول تست کم است، و پزشک بصورت لحظه ای شما را توسط مانیتور تحت نظر قرار می دهد. معمولا از افرادی که در معرض ابتلا به این عوارض قرار دارند مانند کسانی که مبتلا به بیماری پیشرفته عروق کرونر قلبی می باشند، و یا کسانی که قلب ضعیفی دارند، به ندرت خواسته می شود که استرس تست را انجام دهند.
برای انجام تست ورزش یا استرس، موارد زیر را به خاطر بسپارید:
از استعمال دخانیات و خوراکی های حاوی الکل و کافئین تا بیش از چهار ساعت قبل از عمل خودداری کنید.
در اکثر موارد، از بیماران خواسته می‌شود در طول ۲۴ ساعت قبل از تست از مصرف مواد حاوی کافئین خودداری کنند. این مواد عبارتند از: چای و قهوه، انواع نوشابه‌ها، انواع شکلات و مسکن‌های دارای کافئین.
اگر از اسپری تنفسی استفاده می‌کنید، حتما در روز تست آن را همراه خود داشته باشید.
اگر برای کنترل قند خون انسولین مصرف می‌کنید، از پزشکتان میزان مصرفی لازم در روز تست را بپرسید. و اگر قرص می‌خورید، آن را بعد از انجام تست مصرف کنید. داروهای دیابت را مصرف نکرده و وعده غذای قبل از تست را نخورید.
اگر دستگاه سنجش قند خون دارید، آن را با خود بیاورید تا قبل و بعد از تست سطح قند خون خود را چک کنید. اگر فکر می‌کنید قند خونتان پایین است، فوراً به پرسنل آزمایشگاه اطلاع دهید. طوری برنامه‌ریزی کنید که بتوانید بعد از انجام تست غذا و داروهای دیابتتان را مصرف کنید.
اگر اطلاعات جمع آوری شده در طول استرس تست، نشان دهنده عملکرد نرمال قلب شما باشد، ممکن است شما دیگر به تست های بیشتری نیاز نداشته باشید. با این حال، اگر نتایج طبیعی است و نشانه های شما همچنان ادامه دارد و یا بدتر می شود، پزشک شما ممکن است توصیه کند که یک استرس تست هسته ای و یا یکی دیگر از تست های ورزش که شامل اکوکاردیوگرافی قبل و بعد از ورزش می باشد، انجام دهید. این تست ها دقیق تر هستند و اطلاعات بیشتری در مورد عملکرد قلب تان ارائه می دهند و اطمینان بیشتری را حاصل می کنند.
اگر نتایج حاصل از استرس تست شما نشان دهنده بیماری عروق کرونر و یا یک آریتمی آشکار باشد، اطلاعات جمع آوری شده در طول این تست برای کمک به پزشک در ایجاد یک طرح درمانی، مورد استفاده قرار خواهد گرفت. بسته به شرایط، شما ممکن است نیاز به آزمایش های اضافی و ارزیابی هایی، مانند آنژیوگرام کرونری داشته باشید.